Gouden tip!

Ik heb een idee: laat ons een keer in stereotypen denken! Want, laat ons eerlijk zijn: het is toch oh zo fijn om de wereld te verdelen in vakjes! Simpel, zonder franjes! Rechttoe - rechtaan!

Alle papa's onder jullie zullen me helemaal gelijk geven als ik zeg dat we als papa enorm veelzijdig (moeten) zijn 😉! Toch kunnen we in ons geweldige ras enkele types onderscheiden... Laat me toe er enkele te beschrijven. Je hebt de sportieve papa, die zich uren afbeult in de fitness om aan dat mooie wasbordje te werken. Of de zakenman-papa, die in maatpak op de dansles van dochterlief verschijnt, steeds netjes geschoren! Of de nerd-papa, die zijn zoon wegwijs maakt in de geheimen van de smartphone! Of de handige-papa, die zonder enige moeite een geweldige boomhut in elkaar steekt! Of de ecologisch-verantwoorde-papa, die zich niet laat afschrikken door een plensbui om de fiets neemt en enkel bio-appelsap op tafel tovert! Of de avontuurlijke papa, die ieder weekend met zoonlief de bossen intrekt en zonder enige moeite de tent opzet en een kampvuurtje maakt. En ik kan zo nog wel even doorgaan...

En mezelf... tja... mezelf zie ik vooral als de zorgende huis-papa! Niet echt blits en vernieuwend, maar kom, het leven is pas tof als er van alles een beetje is, nietwaar?  Voldoende "genetische" belasting en een carrière in de zorg zullen hier vermoedelijk niet vreemd aan zijn, maar "zorgen voor" gaat me nogal goed af! Ik kan er van genieten om zorg te dragen voor anderen! Telkens weer, met veel geduld! Een pleister op een kapotte knie, de wasmachine vullen, gewone boerenkost op tafel toveren, de stoep vegen, de kamerplanten verzorgen, de kids in bad soppen en een verhaaltje lezen voor het slapen gaan, de haren van de meisjes invlechten... Ik draai er mijn hand (meestal) niet voor om! 

De afgelopen weken had Astrid, mijn jongste kapoen, nogal wat zorg nodig 😲. Goed getrakteerd door de griep had ze maar liefst een 14 tal dagen koorts. Met een bronchitis en buikgriep er bovenop, was de "pret" hier vaak ver te zoeken. Moe, zeg maar uitgeput, en met een héél kort lontje, bracht ze het grootste deel van de dag door in de zetel!

Om de papa's onder jullie, die het al benauwd krijgen bij het idee om voor zieke kids te (moeten) zorgen, gerust te stellen, wil ik graag mijn gouden tip met jullie delen!

In de opvoeding is het goed een aantal principes te hebben die je doorheen de moeilijke taak van het opvoeden loodsen! Ikzelf vind het bijvoorbeeld belangrijk om goed en evenwichtig te eten (= voldoende groentjes en fruit), niet te veel voor de tv hangen maar ook regelmatig buiten spelen, zo veel als mogelijk de fiets nemen om naar school te gaan, altijd beleefd zijn en met twee woorden spreken, ...

Maar wanneer kinderen ziek zijn, kom je er echter niet met je principes! Dus zit er niets anders op om je mooie principes even in de koelkast te stoppen. "Opvoeden" kan weer wanneer ze terug genezen zijn! Laat ze eten en drinken waar ze zin in hebben (iets eten of drinken is nog altijd beter dan niets!), laat de tv of tablet (of welk schermpje dan ook!) een welkome afleider zijn voor kindjes die zich niet goed voelen. Wanneer wandelen niet meer lukt (omwille van té moe, of geen zin, of om een of andere crisis te vermijden...) kan de buggy zonder schroom van stal worden gehaald - ongeacht de leeftijd van je zieke snuiter!  Het is allemaal toegestaan wanneer de koorts zegeviert en gloeiend rode handjes en wangetjes ten tonele verschijnen!

Verzorg jezelf en de mensen rondom je goed! 

Tot de volgende,

PapaSam