Roefel 2021 // #roefelbattlebeerse

 

Roefelen vanuit ons kot - 

met een vriendinnetje aan mijn zij - 

een ganse dag plezier!

Tot volgend jaar!

De Bourgondiërs, Aartsvaders van de LAGE LANDEN - Bart Van Loo

De afgelopen weken baande ik me een weg doorheen De Bourgondiërs, een meesterwerk van de hand van Bart Van Loo. Van Loo schetst in meer dan 500 pagina's (wat het boek een mooi gewicht geeft van maar liefst 1040 g ;-)) op een ontzettend boeiende wijze hoe de Bourgondische hertogen de versnipperde Lage Landen tot één geheel smeedden. Tot de verbeelding sprekende figuren als Jan zonder Vrees, Filips de Goede, Maria van Bourgondië, Filips de Schone, Jeanne d'Arc, Jan Van Eyck, ... passeren de revue. Bart Van Loo weet ze als een volleerd psycholoog ten tonele te brengen zodat je als lezer écht kennis maakt met deze historische figuren, hun intrigerende maar ook gestoorde kantjes beter leert kennen. De sfeer van riddertoernooien, weelderige banketten, blijde intredes, Bourgondische pracht en praal kleuren de vele pagina's uit het boek.

En hoewel het boek veel concentratie en aandacht vraagt bij het lezen - ik moest meermaals heel wat pagina's herlezen ;-) - heeft het boek een immens grote aantrekkingskracht. Ik wilde steeds verder lezen, weten hoe er telkens weer een nieuwe stap in de geschiedenis wordt gezet. Niet zomaar een geschiedenis, maar wel "onze" geschiedenis van de Lage Landen. De Bourgondiërs mag van mij verplichte literatuur worden in het middelbaar onderwijs!

   

De hekkensluiters...

Dinsdagavond 18 mei 2021, zo rond de klok van 20u, viel de wereld op mijn hoofd! Die wereldbol waarvan je eigenlijk niet beseft dat hij steeds draait, stond nu plotsklaps stil. Ik kon het voelen, ruiken, proeven, ... Een pijnlijke druk op mijn borst, mijn hoofd dat tolt. De reden van deze acute crisistoestand speelde zich af in een of ander laboratorium, ergens in de Noorderkempen. In dat labo kleurde de SARS-CoV-2 swab PCR test van onze zevenjarige dochter positief! En we rekenden vooral op een negatieve test, dus dat was stevig slikken.

De volgende dag stond in het teken van testing van de rest van ons gezin én telefoneren. Als klap op de vuurpijn kleurde diezelfde avond ook de swab PCR test van onze jongste meid diep rood. 

Heel wat mensen en gezinnen hebben het ons de afgelopen periode al voorgedaan. Toch voelt het aan als een bittere pil die moet geslikt worden, een uitzichtloze tunnel zonder lichtje aan het einde... De komende dagen zullen we - noodgedwongen - doorbrengen in isolatie. Geen vrolijk vooruitzicht op het moment dat de ganse maatschappij beetje bij beetje versoepelt, we al de regeltjes kotsbeu zijn en we onze herwonnen vrijheid om het hoekje zien loeren. 

Dag 1 van onze isolatieperiode was er eentje om snel te vergeten! Iedereen liep op de tippen van zijn (heel lange) tenen, er werd gesnauwd en gezucht, gemopperd en geblazen. Het moment waarop we in ons bedje kropen was het enige lichtpuntje van de dag... 

Dag 2 stonden we op met vernieuwde energie. Het had geen zin om ons te verzetten! Heel wat gezinnen hebben ons dit voorgedaan en er is enkel een weg vooruit. Het dagschema van de eerste lock-down werd opnieuw opgesnord. Structuur, planning en organisatie kleurden onze dag. Thuiswerk combineerden we met de zorg voor de kids. Leuke deurbezoekje en verrassende cadeautjes zorgden voor animo en plezier! De dagen verstreken en iedere avond kropen we moe maar voldaan in de zetel. Voldaan omdat de dag positief was verlopen, iedereen zich goed voelde en er tijd over bleef om iets leuks te doen.

En gelukkig komt aan ieder liedje een einde! Een welverdiend weekendje aan zee deed wonderen ;-)

       PapaSam

X