Ieder jaar kent zijn hoogtepunten en diepe dalen. Feiten die ons doen glimlachen maar ook gebeurtenissen die ons triest maken. Of het nu de droogste zomer in jaren was, of de uitschakeling van Sennek in de halve finale van het Eurovisiesongfestival, voor mij was 2018 vooral het jaar waarin we aftelden naar de komst van Clara. Op de allerlaatste dag van 2018 weerklonk haar eerste schreeuw. Ondertussen leer ik haar iedere dag een beetje beter kennen. De geluidjes die ze maakt wanneer ze wakker wordt, hoe warm ze haar flesje melk het liefst drinkt, de windjes die in haar broek weerklinken en die een vuile pamper aankondigen, haar tere velletje dat heel wat bodymilk kan verdragen waardoor ze zo glad als een paling wordt, haar eerste brabbeltjes ...
als je me lief en teder aanraakt
als je me aankijkt en toelacht
als je ook naar mij wil luisteren
en mij laat praten...
dan zal ik groot worden,
heel groot
PapaSam XXX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten