Zien en gezien worden

Vorig jaar - in volle zomerperiode én net voor we op vakantie vertrokken naar het bergachtige Oostenrijk - begaf de motor van onze auto het in volle avondspits op de Antwerpse ring... Geen ideale plaats om te stranden, maar dankzij de goede reflexen van mijn vrouw werd de auto deskundig op de pechstrook gezet! Kids achter de vangrail, fluohesjes aan en met een lolly in de mond; de kids vonden het superspannend! Het verdict van de garagist was ontnuchterend: héél veel kosten, waar we natuurlijk niet op voorzien waren...

Na een beetje denkwerk lieten we onze kapotte auto ophalen en kozen we voor een praktische gezinswagen (lees: niet echt cool en blits, maar volgens het grote publiek "erg handig met zijn grote koffer"): een grijze VW Caddy Maxi is voortaan onze vriend die ons overal naartoe brengt. Telkens we met ons gezin op pad gaan, krijgen we een schoolreis-gevoel: koffertje vol laden, kids vastgespen, en rijden maar! 

Begin deze week moest onze praktische gezinswagen voor een dringende herstelling naar de garage; het aantal lampjes dat oplichtte op het dashboard liep zorgwekkend hoog op! "Vals contact", stelde de garagist ons gerust! De herstelling zou slechts twee dagen duren, en nadien zouden we weer zonder knipperende controlelampjes door het Vlaamse land (én ver daarbuiten!) kunnen snorren! Om ons "mobiel" te houden, zorgde de garage voor een vervangwagen. Hoewel ik geen autofreak ben, was de vervangwagen toch wel een toppertje: een bijna nieuwe, netjes opgepoetste en full-option VW Golf! Lichtjes achteruit zittend, met een coole glimlach op het gezicht, en de motor in een iets te hoog toerental jagend, rijd ik van de parking. 's Avonds vraagt dochterlief (8 jaar en vooral bezig met hoe de wereld haar ziet ;-)) of we toch zeker met de "nieuwe" auto naar de tandarts gaan...? "Natuurlijk", zeg ik, en met een gezonde dosis arrogantie zwieren we de portieren open en laten ons neerploffen in de typische kuipzeteltjes! Onderweg ontdekken we de zetelverwarming: zalig! Ik kijk uit een ooghoek naar mijn dochter die naast me zit en kan een glimlach niet onderdrukken... Met een warm achterwerk stappen we uit bij de tandarts en kijken we beiden stiekem in het rond. Onze blikken kruisen elkaar, en we glimlachen opnieuw. Vader en dochter zijn minstens door enkele toevallige passanten gespot... 

"ZIEN en GEZIEN worden"

Mijn ego is weer wat opgepoetst en ik voel me enkele tellen de coolste papa op het Westelijk halfrond! Die praktische gezinswagen, die vergeet ik even...

Hou het de komende dagen veilig onderweg! 

Tot de volgende!


PapaSam


P.S. Tijdens de krokusvakantie laad ik de Caddy nog eens vol voor onze eerste skivakantie! Als dat maar goed komt...?!